Sommige scholen in het middelbaar onderwijs sluiten aan bij de lagere school. Dan blijft de school een vertrouwde omgeving voor het kind. Het zal gekende klasgenoten opnieuw ontmoeten, waaronder ook kinderen die wel eens het woord voeren voor hem of haar. Ook de directie is vertrouwd met de problematiek van je kind.
Belangrijk is dat het CLB (Centrum voor Leerlingenbeleiding) de directie van de nieuwe school inlicht over selectief mutisme. Ook als ouder kan je het selectief mutisme van je kind met de directie van de nieuwe school bespreken. Vraag zeker of jij, het CLB of een ervaren psycholoog/logopedist het probleem van selectief mutisme in een vergadering kan komen toelichten aan de schooldirectie, het CLB en de leerkrachten van het eerste jaar zodat zij weten hoe ze best met het kind kunnen omgaan en een veilige schoolomgeving kunnen creëren. Bezorg hen ook meer informatie over selectief mutisme, zoals deze website.
De verandering van een vertrouwd naar een totaal nieuw schoolmilieu kan ook onverwachts positieve effecten hebben. De nieuwe omgeving kan een kans bieden om stilaan open te bloeien en om te starten met luidop te praten. In de nieuwe klas kent niemand het kind. Het moet niet trouw blijven aan het imago van zwijgzame leerling en de ‘woordvoerders’ zijn er ook niet meer. Sommige kinderen beginnen dan langzamerhand toch te spreken, leert ons de ervaring. En ondertussen wordt het kind rijper en ontwikkelt het zich verder.
In het artikel Omgaan met tieners met selectief mutisme lees je meer over de aanpassingen die de school kan doen opdat de leerling met praatangst zich veilig en comfortabel kan voelen.
“De medewerking van de school is bepalend. Als ouder van een kind met selectief mutisme moet je altijd actief en assertief naar de school blijven en pleiten voor een veilige en comfortabele schoolomgeving voor je kind.”
