Hoe ondersteun ik mijn kind met selectief mutisme?

Voor ouders

Voor ouders is het niet altijd gemakkelijk een opvoedingsstijl te vinden op maat van het kind met selectief mutisme. Algemene opvoedingstips en goedbedoelde adviezen van andere ouders of hulpverleners pakken dikwijls geen verf. En wat doe je als ouder als je kind al jaren niet meer praat op school of in de familie?

Tien tips van en voor ouders

  1. Laat je kind weten dat jij als ouder begrijpt wat hij of zij doormaakt. Jij bent de belangrijkste vertrouwenspersoon van je kind.
  2. Zorg dat je kind weet dat het altijd op jou kan rekenen, ook als het minder goed gaat. Wees niet kwaad omwille van de woede-uitbarstingen die zich vooral thuis voordoen. Dit is een uiting van een dag vol stress. Dit wil zeggen dat je kind zich bij jou wel comfortabel voelt en dit durft te doen. Laat je kind afkoelen op zijn manier en laat weten dat ze altijd met jou kunnen komen praten.
  3. Praat met je kind en deel jouw ervaringen. Misschien was je zelf vroeger ook niet zo’n prater en kan je tips geven aan je kind hoe jij dit overwonnen hebt.
  4. Wees een voorbeeld. Als je kind panikeert of blokkeert in een bepaalde situatie, kan jij voordoen hoe de situatie kan opgelost worden door het zelf voor te doen.
  5. Schaam je niet tegenover anderen omdat jouw kind ‘anders’ is dan andere kinderen. Geregeld zullen mensen je aanspreken en zeggen dat je kind verlegen is en dat dit niet normaal is, of dat dit jouw schuld is omdat je je kind bijvoorbeeld niet genoeg onder vreemde mensen hebt gebracht of jij je kind verwent. Probeer het niet persoonlijk op te nemen. Deze mensen weten dikwijls niet wat ‘selectief mutisme’ is en ze kennen jou en je kind helemaal niet. Kind tips
  6. Zorg dat iedereen die met je kind omgaat weet van selectief mutisme en op de hoogte is wat ze moeten doen als je kind niet praat, niet reageert of blokkeert.
  7. Neem zelf de touwtjes in handen en volg je kind op school op. Laat niet alles over aan de school en/of deskundigen. Jij als ouder ziet je kind elke dag thuis en voelt aan wat er speelt op school. Zorg dat er regelmatig (meer dan de vastgelegde oudercontacten) overleg is met de school en/of de deskundige begeleiding die je kind krijgt zodat je de evolutie kan opvolgen. Af en toe kan er een kleine terugval zijn. Als je dit weet, kan je ook op zoek gaan naar oorzaken en oplossingen. Spreek zelf de leerkracht regelmatig aan om te praten over de evolutie van je kind. Wacht niet af tot de school naar jou komt.  Wees proactief en neem op voorhand de struikelblokken voor je kind weg.
  8. Zonder je kind niet af van vreemden of onbekende situaties. Door je kind hiervan weg te houden, kan het er ook niet mee leren omgaan. Durf je kind te confronteren, maar ondersteun je kind en laat alles gebeuren op zijn of haar tempo. Al ga je maar met kleine stappen vooruit, dwing je kind nooit om iets te doen en wees ook niet ontgoocheld als het er nog niet klaar voor is.
  9. Blijf niet alleen met je zorgen rondlopen. Zoek iemand om mee te praten en/of deskundige hulp zoals een psycholoog of een logopedist die ervaring heeft met selectief mutisme.
  10. HEB GEDULD! Vroeg of laat zal je kind meer zelfvertrouwen krijgen, vaardigheden leren en de nood en moed voelen om te durven praten.

Wacht niet tot de school naar jou komt. Wees proactief, neem zelf contact op en neem op voorhand samen de drempels voor je kind weg.